مطالعه نظام آموزش از دور و نقش آن در آموزش مفاهیم صلح و حقوق بشر در ایران (دوره بعد از انقلاب)

موارد متعدد نقض حقوق بشر در هزاره سوم میلادی موجب شده است که دولت های جهان به فکر یافتن راه حلی به منظور جلوگیری از وقوع چنین پیشامدهایی باشند. در این میان آموزش مفاهیمی چون "صلح جهانی" و "حقوق بشر" در ادبیات امروز از اهمیت بسزایی برخوردار خواهد بود. موضوع پزوهش حاضر مطالعه نظام آموزش از دور و نقش آن در آموزش مفاهیم صلح و حقوق بشر در ایران بعد از انقلاب اسلامی است. از آنجا که یکی از مهم ترین نگرانی های جامعه امروز رویارویی با چالش-های جدی در زمینه دستیابی به صلح و امنیت بین المللی است به نظر می رسد این نظام آموزشی می تواند در تحقق این مفاهیم از طریق آموزش و اجرا در سطح جامعه تاثیر گذار باشد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف تحقیقی، نظری – کاربردی با راهبردی کیفی است که در نظر دارد به بررسی نقش آموزش از راه دور در آموزش مفاهیم صلح و حقوق بشر بپردازد.گردآوری داده ها در این تحقیق از طریق منابع کتابخانه ای ، نشریات ( محلی، ملی، بین المللی)، گزارشات ، اطلاعات رایانه ای و آرشیو ها است. از این رو اطلاعات گردآوری شده مورد توصیف و تحلیل قرارگرفت و اهداف مدنظر در پژوهش نیز که در قالب سوالات پژوهش آورده شده است، مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت و موارد مرتبط با موضوع کشف، تبیین و در نهایت نتیجه تحقیق این گونه به دست آمد که آموزش مفاهیم صلح و حقوق بشر باید قابلیت تغییر و تحول در زندگی افراد را داشته باشد به همین منظور توصیه می شود که از روش های آموزشی مشارکتی و فراگیر- محور استفاده شود. در آموزش حقوق بشر شیوه مشارکتی موثرترین و کارآمدترین روش برای توسعه مهارت ها، دانش و نگرش ها است، البته نباید انتظار داشت سیستم آموزش از دور به عنوان یک سیستم آموزشی رسمی به تنهایی بتواند تمام ابعاد آموزشی صلح و حقوق بشر را پوشش دهد ولی به طور نسبی می توان ادعا نمود که تا حد قابل قبولی برای شاخص های دیگر آموزش صلح و حقوق بشر و اجرایی شدن در سطح جامعه نیز می توان این نوع نظام آموزشی را با توجه به برخی مزایای منحصر به فرد آن در برنامه ریزی های آموزشی جدی گرفت.